Werken in de cloud is niet meer weg te denken dankzij kostenbesparingen, de flexibiliteit van hybride werken, schaalbaarheid en de snelle implementatie van nieuwe applicaties. Dit wordt versterkt door een verschuiving: steeds meer organisaties kiezen ervoor meerdere cloudplatformen te combineren in plaats van op één provider te vertrouwen. Jurrian de Gruijter, Lead Infrastructuur Consultant bij Legian, legt uit wat een multicloudstrategie inhoudt en wat de gevolgen zijn voor netwerkengineers.
Multicloudstrategie
Zoals het woord suggereert, verwijst het naar het gebruik van meerdere platformen, bijvoorbeeld Microsoft Azure, AWS, Google Cloud of private clouds. Met een gecombineerde strategie beheren organisaties de verschillende applicaties, workloads en data-opslagtools via meerdere providers, wat diverse voordelen biedt, zoals bijvoorbeeld:
- Het vermijden van vendor lock-in;
- Het verspreiden van cloudresources via meerdere providers, waardoor data dichterbij de organisatie wordt opgeslagen en de latency lager is;
- Het verhogen van de bedrijfscontinuïteit;
- Het opslaan van data in geografische regio’s die voldoen aan specifieke wet- en regelgeving, zoals de GDPR.
Hybride netwerken als oplossing
Naast de voordelen brengt deze aanpak ook uitdagingen met zich mee, benadrukt de Gruijter. “Je moet bijvoorbeeld nadenken over hoe je verschillende cloudresources ontsluit.”
”Dit doe je door hybride netwerken op te zetten, die ervoor zorgen dat publieke en private clouds, evenals on-premises systemen, naadloos met elkaar geïntegreerd worden.”
Nieuw netwerkbeheer vereist andere aanpak
De combinatie van cloud- en on-premises systemen maakt de netwerkarchitectuur uitdagender door de manier waarop apparaten en netwerken met elkaar verbonden zijn.
Volgens de Gruijter moet de statische, traditionele aanpak van netwerkbeheer ingeruild worden voor een dynamische, waarmee de complexiteit van hybride netwerken beter beheerd en geoptimaliseerd kan worden.
Complexiteit aan lagen en knooppunten
Door de integratie van publieke en private clouds met on-premises systemen in hybride netwerken ontstaat een netwerkarchitectuur met meerdere lagen en knooppunten, waarbij dataverkeer tussen verschillende omgevingen wordt gerouteerd.
“Dit is anders dan bij traditionele infrastructuren, waar duidelijke grenzen tussen datacenters en on-premises systemen het beheer vereenvoudigen. Dit stelt dus hogere eisen aan de kennis van netwerkengineers,” aldus de Gruijter.
Nieuwe verantwoordelijkheden voor netwerkengineers
De overgang naar hybride netwerken heeft invloed op de werkzaamheden van netwerkengineers. Zij moeten zich ontwikkelen van specialisten in fysieke netwerken naar veelzijdige experts die complexe, gedistribueerde en geautomatiseerde systemen beheren. Zo zullen zij zich bezighouden met:
- Geautomatiseerde configuratie- en orchestration tools;
- Zero-trustmodellen en microsegmentatie voor beveiliging;
- AI-gestuurde netwerkbeheerplatforms voor prestatie-inzichten;
- Automatisering van processen, zoals netwerkprovisioning en failoverbeheer.
De essentie van samenwerken
Daarnaast is nauwe coördinatie tussen netwerkengineers, cloudarchitecten, securityspecialisten en IT-beheerteams cruciaal. “Samenwerking is essentieel voor effectief beheer van een hybride netwerk,” zegt de Gruijter. “Zonder goede afstemming kunnen incompatibiliteiten ontstaan, met risico’s voor security, performance, schaalbaarheid en beschikbaarheid.”
Bereidheid tot flexibiliteit
De overgang naar hybride netwerken biedt kansen, maar ook uitdagingen en verantwoordelijkheden. Netwerkengineer zijn zich ervan bewust dat hun kennis door technoloigsche ontwikkelingen snel veroudert en daardoor moeten blijven ontwikkelen.
“Maar ze moeten zich niet alleen verdiepen in nieuwe technologieën, maar ook inspelen op de veranderende behoeften van organisaties. Alleen zo blijft de netwerkinfrastructuur optimaal beheerd,” concludeert de Gruijter.
Auteur: Jurrian de Gruijter (Lead Infrastructuur Consultant)
Legian. Mastering Infrastructure Complexity.
